Obrączki ślubne w polskiej tradycji są nieodłącznym elementem ceremonii zaślubin. Uważa się je ze symbol więzi łączącej dwoje małżonków, którzy przysięgają sobie miłość po wsze czasy. Za każdym razem, gdy młodzi ludzie wymieniają je między sobą, kultywują piękną, długoletnią tradycję, chociaż często nawet nie zdają sobie z tego sprawy. Warto więc zadać sobie pytanie, skąd pochodzą obrączki i jak długo towarzyszą już małżonkom. Wszystko zaczęło się już w starożytnym Rzymie.
Osoby, które brały ślub wymieniały między sobą pierścienie, których okrągły kształt miał symbolizować nieskończoność. Podobną wymowę mają współczesne obrączki ślubne wymieniane między małżonkami. Zwyczaj wręczania obrączki parterowi pozostał niezmienny mimo upływu lat, zmieniała się jednak forma obrączki. W XIII wieku pierścionki bardzo często były ozdabiane wygrawerowanym napisem. Dziś wiele małżeństw decyduje się na podobny sposób spersonalizowania swoich obrączek. W XV i XVI wieku przeważały obrączki srebrne. Współcześnie wykonuje się je z bardziej szlachetnych, droższych kruszców. Wyjątkiem jest Grecja, gdzie obrączkę pani młodej wykonuje się ze srebra, zaś obrączkę pana młodego ze złota.
Wyjątkowa obrączka wykonana z platyny, czy białego złota prezentuje się niezwykle efektownie. Ważne jednak, by pamiętać, że nie jest to zwykła biżuteria, ale wyraz silnej więzi łączącej małżonków. Jeśli nie stać Was na zakup najnowszego modelu obrączki reklamowanego w katalogu, nie powinieneś się tym przejmować. W końcu nie to jest najważniejsze w tradycji wymiany obrączek między małżonkami.